dostlarinin agzindan anilari...

SEZEN’E: TOPRAĞA GİRSEM ZORLA ÇIKARIRSIN

Mehtap Ar: “Sezen’le başbaşa oturuyoruz, hastanedeyiz. Doktorların biri giriyor, biri çıkıyor. Annemin şuuru yerindeydi, bize döndü ve ne kadar saklamaya çalışsak da, ‘beni yaşatmak için elinizden geleni yaptığınızı biliyorum’ dedi.”

Sezen Aksu: “Durumu ağırlaşınca panikledik ama belli etmemeye çalışıyorduk. Anladı, ‘ben toprağa girsem de sen beni zorla çıkarırsın’ dedi. Aysel sıfır yüktü, eşsiz, kibirsiz bir muhalif, başkaldıran bir kadın.”

EVİNİ SATIP KUYRUKLU PİYANO ALDI

Müjde Ar: “Gençliğinde bile çok yorgundu annem, geceleri tiyatro yapıyordu. Gündüz uyuyacak ki akşam işe gitsin. Bir odada soba yanardı. Mehtap’la ben uyansın diye suratına basardık. Kalkar bir tane patlatırdı.”

“Çok renkli bir çocukluk geçirmiş ama sanırım hiperaktif... Annesi ortadan kaybolduğunda paniklermiş, ‘meftayı eve getirmeden gömün’ dermiş. Biz çocukken babadan kalma Rum evleri varmış, onları satıp satıp yerdi. Ev satıldığı vakit gider kuyruklu piyano alırdı ama evde kimse piyano çalmayı bilmezdi. Sonra tabii açlık başlardı. Bir defasında çok parasız kaldık, su saatine giden kurşun boruları sattı.”

“Bize hiç ‘Babanıza gönderirim sizi’ demezdi, şikayet etmezdi. Sadece arada sırada ‘yatılı okula göndereceğim sizi’ derdi, ama ben konservatuarı yatılı okumak isteyince göndermedi. Olağanüstü bir baskı var üzerimizde. Annem 40’ından sonra dudaklarını simsiyah, saçlarını mosmor, kaşlarını kırmızı boyamaya başlayınca, Ertem Eğilmez, bir ruh doktoruna götürmemizi tavsiye etti. Götürdük, gördük ki doktor Aysel’den daha deli. Teşhisi koydu; anneniz bir deha!”

“25 yaşında evlenmiş, üreme zamanı gelmiş... Monogamdı ama çok flörtçüydü. Biz ona hiç rahat vermedik. Çok büyük aşklarını bizim yüzümüzden yaşayamadı. Sadakat önemliydi onun için, ‘sadakatsiz aşk da olmaz, arkadaşlık da’ derdi. Üslubu biz ondan öğrendik; bir dil kurmayı, karşındakinin kalbini önemsemeyi, acıtmadan söylemeyi öğrendik. Bir arkadaşım annem ölünce ‘Kadınlar kahramanını kaybetti’ dedi, gerçekten öyle.”

PARANOYAK BİR HİKAYE

Sezen Aksu: “Bir valizi vardı, içinde notları, kurabiyeler... Valizle yatıyor, valizle kalkıyor, valizle tuvalete gidiyor. Bir gün dayanamayıp neden böyle davrandığını sordum, bana dedi ki; içinde tereyağlı kurabiyelerim var, bu ev hırsız yatağı... Benden düpedüz şüphelendi!”

Timur Selçuk: “Bir sabah benim dershaneye geldi. Sekreter kız ‘Aysel Hanım geldi’ deyince kapı aralığından bir göreyim dedim. Baktım ki üzerinde yeşil parlak bir yağmurluk ve aynı renkte buruşuk bir itfaiyeci şapkası, ayaklarında da garip şeyler var. ‘Başka bir odaya al’ dedim. Onu karşıladım, yağmurluğunu çıkarınca içinde gecelik olduğunu gördüm, ayağındakiler de terlikmiş. Bana, ‘Dün rüyamda gördüm de seni, öyle geleyim istedim’ dedi.”